باری اگر روزی کسی از من بپرسد:چندی که بر روی زمین بودی چه کردی؟من پیش رویش می گشایم دفترم را.گریان و خندان بر می افرازم سرم را.آنگاه میگویم که بذری نوفشانده ست.تا بشکفد تا بر دهد بسیار
مانده ست
فریدون مشیری
چشم من دیدی و گفتی:زیباست نازنین راز قشنگی دو چشمم اینجاست ای که خورشید نگاه تو طلوع سحرم انعکاس نگه مست تو افتاد به چشم سیهم آنچه دیدی تو به چشم عکسی از پرتو چشمان تو بود چشم من آئینه ای بیش نبود پس قشنگی نگاه تو نمود
1 comment:
Besyaaaar zibaaa.../س
Post a Comment