غم یلدا

.شب دراز است و دخترک بیدار/گله های نگفته اش بسیار

میل آینده و گذشته به دست/آرزو خاطرات هرچه که هست

به کلاف هزار رنگ خیال/باز میبافد از نو امشب شال

یاد باد آن زمان گذشته خوب/با پدر آسمان نداشت غروب

دل مادر به جمع ما خوش بود/غصه بی رنگ گریه خامش بود

مدرسه شهر کوچه خانه بهشت!/از گل یاس بود جنس سرشت

عشق های عمیق و پابرجا/جا نمیماند هر دلی هرجا

رسم یلدا و هندوانه وفال/اشک و لبخند و معجزات محال

دخترک چون انار خونین رنگ/ دلش اما شکسته صد سنگ

مشتی آجیل مانده در دستش!دلخور از سرنوشت و این رسمش

رسم دلها ز هم جدا کردن/سینه با کینه آشنا کردن

قصه درد و آه و حسرت ما/ که دراز است چون شب یلدا

رنج و اندوه از فراق پدر/مادرم گوش و چشم هنوز به در

شب یلدا و دخترک تنها/صد گره بر کلاف او پیدا