خزرشهر تا خليج فارس

فاصله میان من و تو
دیوار ابد هم که باشد
دیگر نه کسی چشمم را میگیرد
و نه دستی دستم
نگاهم را از همه آدمها
بیصدا میدزدم
تا نبینند عکس صورتت را
که در چشمان من لبخند میزند
سوار بر قایق خیال
مرا چه آسان میکشانی
از طلوع تا غروب
خزر شهر تا خلیج فارس
تو ماندنی ترین سلسله تاریخ
در سرزمین آرزوهایم خواهی بود
فاصله میان من وتو هرچه باشد
کاغذ نقاشی خدا را تا میزنم از وسط