About Me

My photo
باری اگر روزی کسی از من بپرسد:چندی که بر روی زمین بودی چه کردی؟من پیش رویش می گشایم دفترم را.گریان و خندان بر می افرازم سرم را.آنگاه میگویم که بذری نوفشانده ست.تا بشکفد تا بر دهد بسیار مانده ست فریدون مشیری

Tuesday, November 1, 2011

ابری

نگاه نا امید من گلایه میکند
دو چشم نافذتو بس شکنجه وار
چو نیشدربه دل نظاره میکند
و دل به زخم خود چه چاره میکند؟
کمین فرصتی نظر دوباره میکند
تو پلک میزنی وشهر آرزو
دوباره دور از آفتاب
عجیب سایه میکند
عجیب سایه میکند

No comments: